Πώς να τη βγάλετε καθαρή από απόπειρα ανθρωποκτονίας χρησιμοποιώντας τη μητρική σας γλώσσα

ENGLISH

Δευτέρα πρωί και φεύγω τρέχοντας για τη δουλειά· θ’ αργήσω, παίρνω το ποδήλατο να φτάσω πιο γρήγορα – κακή ιδέα, τελευταία όλο σε μπελάδες με βάζει. Λίγα μέτρα πριν τον προορισμό μου, να σου ένας γέρος στη μέση της Gran Via, που τη δεδομένη ώρα ήταν τίγκα στην κίνηση. Σταματάω τελευταία στιγμή πριν τον πατήσω. Κακώς, γιατί αυτός αντί να ευχαριστήσει την καλή του τύχη και τα καλά μου αντανακλαστικά, τα παίρνει, με αρπάζει από τον ώμο και δε μ’ αφήνει με τίποτα. Και τώρα, πώς ξεμπλέκω από αυτόν

α. Όσο γίνεται πιο γρήγορα για να μη χάσω το τρένο

β. Χωρίς να του χώσω κανένα φούσκο, γιατί σέβομαι την ηλικία του, μη χέσω

γ. Χωρίς να μας πατήσουν τα αυτοκίνητα, που, καθώς είχε ανάψει το πράσινο, περνούσαν ξυστά από δίπλα μας με ιλιγγιώδη ταχύτητα.

Κάτι το άγχος, κάτι η σύγχυση, κάτι τα νεύρα μου, ξεσπάω στη γλώσσα μου. Αρνούμαι να μιλήσω λέξη ισπανικά, ούτως ή άλλως ο τύπος δε μου φαινόταν να παίρνει από λόγια, και αρχίζω τα ελληνικά, για να βαρεθεί να μιλάει μόνος του και να μ’ αφήσει. Τίποτα! Ντε και καλά ήθελε να με χώσει στην ψειρού επειδή έτρεχα γρήγορα! Ευτυχώς σταματάει ένας μοτοσικλετιστής, με γλιτώνει από τα νύχια του γέρου και τον μπινελικώνει και από πάνω λέγοντάς του «Μα καλά, είσαι παλαβός; Άφησέ την, είναι ξένη, δε σε καταλαβαίνει!». Χεχεχε, αυτό που περίμενα ν’ ακούσω. Α-κρι-βώς!

Τη στιγμή που την κάνω, γυρίζω προς το γέρο και σε μια ύστατη προσπάθεια να μοιραστώ μαζί του κάτι από τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας του φωνάζω: «Μαλλλάκα, ε μαλλλάκα» (Με Θεσσαλλλονικιώτικη προφορά, εξ ου και τα τρία «λλλ»).

Φτάνω στο σταθμό ακριβώς τη στιγμή που φεύγει το τρένο, ευτυχώς το πρόλαβα. Προσπαθώντας να χαλλλαρώσω (να ’τη η προφορά και πάλι), σκέφτομαι τι βολικό που είναι ενίοτε να μιλάς μια γλώσσα που κανείς (σχεδόν) δεν καταλαβαίνει. Τα ελληνικά είναι για μένα το τέλειο όπλο για να γλιτώνω από τους ενοχλητικούς.

Σου την πέφτει κανένας μεθυσμένος στο μπαρ; Σου ζητάει κανένα πρεζόνι ψιλά; Σου τα πρήζουν γενικώς; Μιλάς ελληνικά, βλέπουν ότι δε βγαίνει συνεννόηση και εντός ολίγων δευτερολέπτων σε αφήνουν στην ησυχία σου – αποστολή εξετελέσθη!

Ξέρω, θα μου πείτε ότι υπάρχουν χιλιάδες ελληνικές λέξεις στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά. Όμως καμία από αυτές δεν είναι από τις ωραίες λέξεις που χρησιμοποιούμε σε καταστάσεις τσατίλας. Δηλαδή δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ όταν έχω νεύρα δύσκολα χρησιμοποιώ τις λέξεις «ιστορία», «ψυχολογία», «φωτογραφία», «χάος», «φιλοσοφία», ή «αιμορροΐδες» .

Εξάλλου, αν τα έχεις πάρει για τα καλά, ακόμα και να το θέλεις, άντε να σου βγει το μπινελίκι σε μεταγλώττιση.

Δηλαδή σε οποιαδήποτε στιγμή… πάθους, οι ξένες γλώσσες πάνε περίπατο. Ναι, μιλάω για το σεξ, πάλι! Άντε να μεταφράσεις στον όμορφο και πρόθυμο να σε ικανοποιήσει αλλοδαπό, που απορεί τι μουρμουρίζεις, το «τι μου κάνεις παιχταρά μου». Πες το με τη γλώσσα του σώματος, θα καταλάβει σίγουρα! ;)

Βέβαια, αμέσως μετά την εν λόγω πράξη (το σεξ ντε), τα ελληνικά και πάλι αποδεικνύονται πολύ βολικά, αν θέλεις να καυχηθείς για τα κατορθώματά σου στους επίσης Έλληνες φίλους σου, χωρίς να σε νοιάζει για το αν θα σε ακούσει κανείς τριγύρω, γιατί νομίζεις ότι κανείς δε σε καταλαβαίνει. Νομίζεις…

Κάπως έτσι μια ηλιόλουστη μέρα σε ένα εστιατόριο στη Βαρκελώνη, μου αφηγούνταν ένας φίλος μου την πιο πρόσφατη σεξουαλική του εμπειρία, με κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια· πάνω που είχαμε φτάσει στο φλέγον θέμα της κορύφωσης, κάποιος από το διπλανό τραπέζι του απευθύνει το λόγο στα ελληνικά: «Εσύ εδώ; Τι κάνεις;». Όχι μόνο είχαμε μια Ελληνίδα δίπλα, αλλά την γνώριζε κιόλας προσωπικά!

Εννοείται πως ο φίλος μου ήθελε πρώτα να με σκοτώσει που πιάνω τέτοια θέματα μεσημεριάτικα (μα κάνουν καλό στη χώνεψη!) και δεύτερον να πεθάνει από τη ντροπή του. Δεν ξέρω πώς τη γλίτωσα, αλλά αυτή τη φορά σίγουρα δε θα τη βγάλω καθαρή αν διαβάσει το blog μου – αν αυτό το post είναι το τελευταίο, θα πει ότι πραγματοποίησε την απειλή του και με ξέκανε, οπότε αντίο καλοί μου φίλοι!

Γι’ αυτό λοιπόν, μάθετε ξένες γλώσσες που δεν μιλάει «σχεδόν» κανείς γύρω σας, ελληνικά, βασκικά, σουαχίλι, ό,τι και να επιλέξετε, θα σας βγάλει από δύσκολες καταστάσεις με τρελούς ή ενοχλητικούς… προσοχή όμως σε αυτό το «σχεδόν»!

Υ.Γ. Αυτό το post το γράφω μέσα στο τρένο, στα ελληνικά. Η διπλανή μου κοιτάζει το γραπτό μου απορημένη, «Μα τι αλφάβητο είναι αυτό;». Ελληνικό :D

Ναι, εγώ είμαι αυτή στη φωτογραφία! Αλλά μη φοβάστε, κρατάω νεροπίστολο!