Νέος χρόνος ξεκινά (συμφωνώ με την Όλυ ότι ο χρόνος ξεκινά το Σεπτέμβρη) και έχω βαλθεί να ξεπεράσω τον εαυτό μου και τις φοβίες μου.
Συστολή απέναντι σε αγνώστους: ευθαρσώς μπαίνω σε επιχειρήσεις, συστήνομαι, αφήνω βιογραφικά.
Υψοφοβία: Εκδρομή στα Πυρηναία όρη, περίπατος σε ένα στενό μονοπάτι πάνω από γκρεμό 100 μέτρων!
Φόβος της ταχύτητας: Πιάνω ιλιγγιώδεις ταχύτητες (!) πάνω στο ποδήλατο που μου εξασφαλίζει η κάρτα bicing που έβγαλα.
Ναι, κάνω ποδήλατο, όσοι μένετε στη Βαρκελώνη φυλαχτείτε, σκοτώνω και δεν πληρώνω! Μέχρι στιγμής θύματά μου υπήρξαν ένα σκυλάκι κανίς και μια βιτρίνα, στη Rambla Catalunya αμφότερα. Τι πάει να πει απαγορεύεται το ποδήλατο εκεί; Και τι θέλετε να κάνω, να πάω από το δρόμο και να πατήσω κανένα φορτηγό; Απαπα!
Είχα να κάνω ποδήλατο περίπου είκοσι χρόνια και έχω μετατραπεί πια στο Νο. 1 δημόσιο κίνδυνο της Βαρκελώνης, τη ζωντανή διάψευση της φράσης «το ποδήλατο και το σεξ δεν ξεχνιούνται» - όμως μόνο σε ό,τι αφορά το ποδήλατο, ε;
Γυρίζω με την αδρεναλίνη στο φουλ στο σπίτι και ανοίγω τον υπολογιστή:
Αμέσως χαιρετούρες πάσης φύσεως πέφτουν βροχή:
Οικείες: «Τι κάμεις μανάρ’;»
Εγκάρδιες: «Καλώς την!»
Λάγνες: «Κορμάρα!»
Λακωνικές: «Slt!»
Θερμές με ολίγον καημό: «Έλα παιδί μου η μανούλα σου είμαι»
Μάγκικες: «’σπέρα μανταμίτσα!»- η αδελφή μου
Ελαφρώς υπερβολικές: «Όλυμπος καλεί θεά» - ο κολλητός και συγκάτοικος… (Ε, όχι και θεά! Μια ταπεινή ημίθεα είμαι!)
Δεν είναι συνάντηση ή πάρτι… Είναι το Msn Messenger!
Όλη η κοινωνική ζωή ενός ανθρώπου σε ένα πρόγραμμα. Επειδή όμως κανείς δε σου λέει πώς να το χειριστείς και πώς να αποφύγεις τις κακοτοπιές, εδώ είμαι εγώ, για να προσφέρω κοινωνικό έργο! Η…
Επαφή με φίλους/ Οικογένεια είναι το σημαντικότερο που σου δίνει. «Πού χάθηκες;», σε ρωτάνε οι φίλοι σου και δεν εννοούν ότι δεν τηλεφώνησες ή ότι έχετε καιρό να συναντηθείτε, αλλά ότι χάθηκες από προσώπου internet, ότι έχεις να μπεις στο messenger μέρες.
Το messenger μπήκε στη ζωή μου πριν από ενάμισι χρόνο. Αρχικά για να μιλάω με τον κολλητό και συγκάτοικο – τότε εγώ ήμουν ακόμη στη Θεσσαλονίκη.
Μετά ήρθα στη Βαρκελώνη… και άρχισε να καταλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι της καθημερινότητάς μου, καθώς έγινε το μέσο που με έφερνε κοντά στους φίλους και την οικογένειά μου στην Ελλάδα.
Για πολλούς από τους φίλους μου ήμουν η πρώτη που μάθαινε τα νέα τους και τα διέδιδε στους υπόλοιπους, επειδή λόγω φόρτου εργασίας ήμουν μπροστά στον υπολογιστή όλη μέρα: «Έμαθες; Ο/Η τάδε βρήκε υποτροφία / δουλειά / γκόμενο/γκόμενα!» - πρακτορείο Reuters είχα κάνει το σαλόνι μου!
Την ζωντάνια της κουβέντας ενίσχυαν τα…
Emoticons / Multimedia καταστάσεις. Όταν έβαλε και η αδελφή μου messenger, είχαμε πια τη δυνατότητα όχι μόνο να τα λέμε, αλλά και να κάνουμε ως ένα βαθμό τις βλακείες που κάναμε σπίτι. Τις πλάκες της καθημερινότητας τις αντικατέστησαν αστείες ατάκες, ηχογραφήσεις αυτοσχέδιων τραγουδιών, ατελείωτα emoticon… Η επικοινωνία είχε περάσει πια σε άλλο επίπεδο! Θα μπορούσαμε να κάνουμε και γκριμάτσες με…
Webcam αλλά δεν αγοράζω, όσο και να επιμένει η μαμά μου, που θέλει να βλέπει το καμάρι της σε live αναμετάδοση. Γιατί, το φαντάζομαι το σκηνικό: εγώ να είμαι αγουροξυπνημένη και με τον κύκλο κάτω από το μάτι και να πέφτει κήρυγμα «κομμένη σε βλέπω σήμερα, δεν τρως καλά παιδάκι μου;». Όσοι θέλετε να βάλετε ξανασκεφτείτε το. Καλύτερα δεν είναι να σας βλέπουν στα ωραία σας, σε…
Φωτογραφίες; Όχι τίποτα, έτσι μπορείτε να πετύχετε και τους υποχθόνιους σκοπούς σας. Θέλετε να αναδείξετε το πνευματικό σας βάθος; Βάλτε μια αρτιστικ και φλου (τέτοια έχω εγώ αυτό τον καιρό). Θέλετε να αποφύγετε κάποιον; Βάλτε μια που σας προσθέτει κιλά / γυαλιά / σπυριά. Θέλετε να κάνετε τον πρώην σας να μετανιώσει την ώρα και τη στιγμή που σας άφησε; Βάλε μια με μαγιώ όπου να φαίνονται οι τέλειοι κοιλιακοί. Τι θα πει δεν έχετε τέλειους κοιλιακούς; Με τον κατάλληλο φωτισμό ή λίγο photoshop όλα γίνονται. Με μια ψαγμένη φωτογραφία και ένα περίεργο…
Όνομα γίνεστε άλλος άνθρωπος ή παραμένετε αυτός που είστε. Μπορείτε να κρατήσετε το δικό σας, να βρείτε κάτι πιο αλέγκρο, κάτι συνθηματικό ή κάτι περιγραφικό που να σας εκφράζει. Και από δίπλα ρίχτε και μια…
Ατάκα, δηλαδή δηλώστε κάτι. Αν δε θέλετε να σας μιλήσει κανείς, … τι πάει να πει δε θέλετε να σας μιλήσει κανείς, τότε γιατί είστε στο μέσεντζερ; Τέλος πάντων, αν θέλετε να μπείτε παρόλα αυτά, ένα «αφήστε με στην ησυχία μου» την κάνει τη δουλειά, αλλά μετά μην παρεξηγείστε που δε σας μιλάνε… Αν θέλετε να σας μιλήσουν όλοι, βάλτε κάτι αστείο ή φιλοσοφημένο ή περίεργο, τα μηνύματα θα αρχίσουν να πέφτουν βροχή. Βλέπω μακρινάρι τριών σειρών στα λατινικά, πώς να μη ρωτήσω; Βέβαια για τις πιο κοινές δηλώσεις, τύπου τρώω, έφυγα, ξαναήρθα, απλά αλλάζεις…
Κατάσταση: Συνδεδεμένος, απασχολημένος, επιστρέφω σύντομα (από πού; Ποιος ξέρει, από την κουζίνα, τα ψώνια, το Σουδάν… Πόσο σύντομα; Σήμερα, αύριο, σε κάνα χρόνο…), στο τηλέφωνο, τρως ή δεν είσαι εκεί και ας είσαι, με άλλα λόγια κάνεις τον ψόφιο κοριό. Βέβαια υπάρχουν ελλείψεις στο δεδομένο θέμα, ντε και καλά πρέπει να κάνεις κάτι από τις 7 επιλογές που σου δίνει το πρόγραμμα, οπότε αναγκαστικά δηλώνεις για παράδειγμα «λείπω για φαγητό» αν είσαι στην τουαλέτα ή αν -τυχερούλη!- έχεις απομακρυνθεί από τον υπολογιστή για να κάνεις…
Σεξ. Εκτός και αν κάνεις σεξ on-line, γιατί αν προτιμάτε το πληκτρολόγιο από τις πέντε αισθήσεις, γίνεται και αυτό, περί ορέξεως ουδείς λόγος. Προσωπικά είμαι λίγο επιφυλακτική, όχι από συντηρητισμό αλλά επειδή φαντάζομαι τον εαυτό μου να πετάει καυτές ατάκες και από την άλλη άκρη να τα διαβάζει το αντικείμενο του πόθου με φίλους, να πίνουν μπύρες και να γελάνε. Θέλει φαντασία για να πετύχει το cybersex, και η δική μου βάζει πάντα τα χειρότερα. Άσε το άλλο, να έχεις φτάσει στην κορύφωση και ξαφνικά να πέφτει η σύνδεση και να μένεις με το … πληκτρολόγιο στο χέρι.
Ακόμα όμως και απλώς να μιλάτε για το σεξ στο messenger, θέλει προσοχή. Κυρίως αν μιλάτε με δυο άτομα ταυτόχρονα και το ένα από αυτά είναι η μαμά σας. Μη σας ρωτήσει «τι έφαγες παιδάκι μου σήμερα» και απαντήσετε «είκοσι πόντους, ναι καλέ, δεν υπερβάλλω…» γιατί κυκλοφορούν και εμφράγματα.
Κοίταξε να δεις, κατευθείαν στο σεξ το πήγα, λες και δεν υπάρχει και ο αγνός…
Έρωτας, που θα μπορούσε να είναι ιδανικός: Να κρίνεις τον άλλο μόνο από αυτά που σου γράφει, χωρίς να αφήνεις την εξωτερική εμφάνιση να σε επηρεάζει, να ερωτευτείς αυτό που είναι, όχι αυτό που δείχνει. Λένε ότι η προσέγγιση μέσω ίντερνετ είναι για δειλούς, και το πιστεύω σε μεγάλο βαθμό, όμως υπάρχουν και άνθρωποι πολυάσχολοι που περνάνε όλη μέρα μπροστά σε έναν υπολογιστή και δεν μπορούν να βγαίνουν συχνά για να φλερτάρουν. Και η σοβαρή σχέση με γνωριμία από το internet δεν είναι αστικός μύθος, έχω παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι γίνεται. Περισσότερα όμως είναι τα παραδείγματα φίλων που απογοητεύτηκαν, γιατί το ψέμα λέγεται ευκολότερα όταν δεν κοιτάς τον άλλο στα μάτια, άσε που ο έρωτας είναι κυρίως χημεία, την οποία δεν μπορεί να διαβιβάσει καμιά οθόνη. Είναι πιο εύκολο μέσα από το ίντερνετ να γίνει μια φιλική…
Γνωριμία. Το να δώσεις το mail σου σε έναν άγνωστο στο ίντερνετ, είναι σαν να δίνεις το τηλέφωνό σου σε κάποιον που συναντάς τυχαία στο δρόμο· μπορεί να είναι μια ωραία γνωριμία η σκέτο πρήξιμο. Σε μένα συνέβη το πρώτο.
Απέκτησα ένα φίλο on line που ενδιαφερόταν για το πώς ήμουν, με στήριζε ψυχολογικά όταν ήμουν πιεσμένη, μου έδινε πνευματικά ερεθίσματα και έμπνευση. Ανάμεσα σε διάβασμα και εργασίες, ανταλλάσσαμε απόψεις, τραγούδια, κείμενα, εικόνες, χωρίς να λείπουν και οι…
Καβγάδες: «Μη μου φωνάζεις εμένα!» μου λέει μια φορά. Εκείνη την ώρα παθαίνω μια σύγχυση. Πρώτον επειδή είμαι άνθρωπος απολύτως ήπιων τόνων… ζήτημα να χάνω την ψυχραιμία μου και να φωνάζω μια φορά στα δύο χρόνια πάνω κάτω. Σκέφτομαι: «Φωνάζω; Μα εγώ απλά πληκτρολογώ…».
Το λέω στην αδελφή μου, για να μου δώσει τα δίκια, αλλά αντ’ αυτού τα ακούω και από εκείνη: «Μα δε βλέπεις; Του γράφεις με κεφαλαία! Όλο ουρλιάζεις στο messenger»!
Δηλαδή όλοι το ξέρανε ότι κεφαλαία = μπινελίκια εκτός από μένα. Επιτέλους, μπορούσα και εγώ να φωνάζω, χωρίς να ανοίγω καν το στόμα μου!
Θέλετε να ξεσπάσετε; Σας την είπε το αφεντικό σας; Κάνει νερά η γκόμενα / ο γκόμενος; Μαλώστε με τους φίλους σας στο messenger. Η αφορμή είναι εύκολο να βρεθεί: Με στραβοκοίταξες, ρεύτηκες δυνατά, το χνώτο σου βρωμάει.
Εκτονώνεσαι εύκολα και πολιτισμένα. Πατάς ένα Caps Lock και ησυχάζεις, ούτε να σε πούνε υστερικό ούτε τίποτα.
Τι περίεργο όμως… μετά αισθάνεσαι σαν να έχεις φωνάξει στ’ αλήθεια.
Εικονική πραγματικότητα / πραγματική λύπη…
Αλλά και χαρά, γιατί συνήθως αυτό που βγάζει το messenger είναι πολύ…
Γέλιο: :) χαμόγελο :D γέλιο, χαχαχα, Lol (laughing out loud) τρανταχτό γέλιο!
Εννοείται ότι ο νούμερο ένα λόγος που σε τραβάει στο messenger είναι οι πλάκες που κάνεις με τους φίλους. Με μερικούς από αυτούς κάθε δυο γραμμές είναι απίστευτη πλάκα, κάθε τρεις emoticon που γελάνε, χτυπιούνται κάτω από τα γέλια, γιατί αυτό κάνεις και εσύ εκείνη την ώρα. Το μέσον βοηθάει και να αναπτύξεις νέα αστεία, συνδυάζοντας σουρεαλιστικές ατάκες, άσχετα emoticon. Όμως…
Είσαι μόνος απέναντι σε μια οθόνη και γελάς. Δε βλέπεις τα μάτια του άλλου να κλείνουν, να δακρύζουν, το πρόσωπο να φωτίζει… Και όσο πραγματική σύγχυση σου προσφέρουν οι καβγάδες, τόσο ψεύτικο φαίνεται το γέλιο σου, όταν αντηχεί σε ένα άδειο δωμάτιο.
Θλίψη – Χαρά: 0-1;
Δε θα το ’λεγα! Γιατί συνήθως το messenger το ανοίγουμε την ώρα που δουλεύουμε, είναι η απόδρασή μας από το «πρέπει» των deadline, την πίεση του «δεν προλαβαίνω», το κλέψιμο λίγου χρόνου από αυτόν που κλέβει από τη ζωή μας η ρουτίνα. Μόλις τελειώσει η δουλειά, κλείστε το ρημάδι, συναντήστε τους φίλους και βουρ στην κραιπάλη!
Υ.Γ.: «Οι καταστάσεις και τα πρόσωπα που παρουσιάζονται σε αυτή την ταινία ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Οιαδήποτε σχέση με πραγματικά πρόσωπα / γεγονότα είναι συμπτωματική»
:Ρ Ψέματα, αλλά είπα να το βάλω γιατί διαφορετικά θα πέσει πολύ Caps Lock από φίλους που δε γουστάρουν να βλέπουν την καθημερινότητά τους στο blog μου!
Στη φωτογραφία, δύο κυρίες που τα λένε από κοντά, σε ένα stencil στη Gracia…
